From Nothing To Something

         Bahagi na ng bawat tao ang pakikisalamuha sa iba. Hindi ito maiiwasan dahil ang tao ay sadyang isang “social being”. Kaya kalakip nito ang pagharap sa iba’t-ibang klase ng tao. Lahat naman ng ating mga kakilala o mga kaibigan ngayon ay nagsimula bilang isang estranghero sa atin. Hindi naman kaagad noong nagkita kayo ay kilalang kilala niyo na ang isa’t-isa. Ang unang pagkikpagkita sa isang tao ay sadyang isang malaking hamon dahil wala kang kahit anong impormasyon tungkol sa kanya, kaya ang resulta ay nagkakaroon ng “uncertainty” o nagkakaroon ng ilangan sa pagitan niyong dalawa. Isang halimbawa diyan kapag ang iyong kaibigan ay may ipinakilalang kaibigan niya sa iyo, nagkakaroon ng ilangan sa pagitan ninyong dalawa.

Isang teorya ang nagpapaliwanag na ang mga taong unang beses pa lang nagkita o nag-usap ay gumagawa ng mga paraan para mabawasan ang “uncertainty’ o ilangan sa isa’t-isa . Ito ang “Uncertainty Reduction Theory” nina  Charles Berger and Richard Calabrese na nabuo noong 1975. Ayon sa kanila ang kanilang teoryang ay binuo para maipaliwanag kung paano binabawasan o binibigyang solusyon ang “uncertainty’ o ilangan sa pagitan ng mga taong unang beses pa lang nagkita at nag-usap. Sinasabi sa teoryang ito na ang paraan para bawasan ang ilangan sa ibang tao ay ang pagkuha ng mga impormasyon patungkol sa kanila. Sa ganitong paraan pwede tayong magkaroon ng ideya sa pag-uugali ng taong kausap natin.

Ayon sa Uncertainty Reducation Theory, may tatlong paraan o “communication strategies” para makakuha ng impormasyon patungkol sa ibang tao. Ito’y mga paraan para mabawasan ang lebel ng “uncentainty” o ilangan sa ibang tao.

            Una na diyan ang “Passive Observation” kung saan inoobserbahan natin ang isang tao para makakuha ng impormasyon. Halimbawa ang pagmasid sa isang tao sa loob ng classroom, cafeteria o sa kahit anong lugar ng hindi napapansin.

            Pangalawa ang “Active information” kung saan magtatanong tayo ng maga impormasyon sa mga taong nakapaligid sa taong gusto nating makilala. Sa paraang ito makakuha tayo ng mga impormasyon nang hindi direktang nakikipag-usap sa taong interesado tayong makilala.

            Pangatlo ay ang “Direct Interaction” kung saan direkta tayong nakikipag-usap sa taong gusto nating makilala para mabawasan ang lebel ng “uncertainty” o ilang sa isa’t-isa.

            Bilang karagdagan tungkol sa “Uncertainty Reduction Theory” hinati nina Berger at Calabrese ang unang pagkikita o “initial interaction’ sa pagitan ng mga taong unang beses pa lang nagkita at nag-usap. Mas kilala ito sa tawag na “Stages of Relational Development”

            “The Entry Stage” ang una, kung saan ang laman madalas ng usapan sa unang pagkikita ay puro “demographic” o “transactional”. Halimabawa anong pangalan, edad, trabaho at iba pa.

            Pangalawa ay ang “The Personal Stage” kumpara sa nauna mas malalim na ang ugnayan sa antas na ito napag-uusapan na ang kani-kanilang mga ugali at mga paniniwala.

            “The Exit Stage” naman ang panghuli kung saan ang dating estranghero sa isa’t-isa ay magdedesisyon kung ipagpapatuloy pa o hindi na ang nasimulang ugnayan.

            Para sa akin ako ay naniniwala sa teoryang ito dahil lahat naman tayo siguro ay nakipagkilala na isang taong hindi natin lubusang kilala o “total strangers”. Lahat naman ng mga sitwasyon na nakasaad sa “Uncertainty Reduction Theory” ay pawang nangyayari sa tuwing meron tayong makikilala sa unang pagkakataon. Naniniwala ako na ang mga taong una pa lang nagkita at nag-usap ay gumagawa ng paraan para mabawasan o maalis ang “uncertainty” o pagkailang sa taong kausap nila. Sa oras na tayo ay nakikipag-usap sa isang estanghero ay humahanap tayo ng impormasyon patungkol sa mga taong gusto nating makilala pa ng lubusan dahil kapag ang kausap natin ay hindi natin kilala mataas ang lebel ng “uncertainty” o ilang sa taong ito. Hindi natin alam kung paano tayo kikilos o magre-react sa taong kausap natin.

            Sa huli meron tayong kanya-kanyang paraan para makipagkilala o makilala ang ibang tao.at may prosesong pinagdadaanan ang pakikipagkilala na malamang pinagdaanan mo at ng iyong mga kaibigan dahil noong una estranghero kayo sa isa’t-isa pero ngayon “best of friends” na kayo. Para sa akin ako ay naniniwala sa “Uncertainty Reduction Theory’ dahil may sapat itong basehan at dumaan ito sa mahabang pag-aaral at pagsisiyasat.